წერილი

I. ანბანი, ასოები (შავთ. 78, 84), письмена.

II. წერილი

ქარტა, აღწერილი მელნითა და კალმითა, გინა ბეჭდის ტჳფარი (მატ. 22, 29), письмо, писание. საღვთო წერილი არს ძველისა და ახლის აღთქმის წიგნნი, ხოლო თარგმანებანი მათნი და რაჲცა ეკლესიათა შინა იხმარების არს საეკლესიო და მსოფლიურთა ეწოდების გარეშე, ხოლო სჯულის დებასა საეკლესიოსა - სჯულის კანონი და სამოქალაქოსა - სამართლის წიგნი. კუალად არიან წერილნი: ენდალმა უაღრესთაგან ხარისხის ბოძებისა; პატრუცაგი მეფისგან მეფესთან მიწერილობა; როარტაგი თათრულად იერლაყი და ოქმი შეუცვალებელი ბრძანების წერილი უაღრესთა; სიგელი მეფეთაგან მინიჭებისა, საბოძვარისა და მამულების წერილი; გუჯარი ეკლესიის შეწირულთა სოფელთა და აგარაკთა დამტკიცების წერილი; მატიანე და დავთარი სამეუფოთა მოსახსენებელთა და ამბავთ აღწერა; ტომარი და გრაგნილი გრძლად გარდაბმულთა აღწერათა წიგნი; განაჩენი განსაგებელთა საქმეთა, ანუ ცილობათა გარდაჭრის წერილი; დიათიკე, ანუ ანდერძნამაგი თჳთოეულის კაცისგან თჳსის ქონების გარიგებისა, ანუ ნათესავთა თჳსისთადმი შემდგომად თჳსსა აღსასრულებელად მიცემული დარიგება; ეპიტაჶია საფლავთა ზედა წარწერილობა; სვისტატიკოსი, გუმანსარი ანუ გომაზარი სამოწმო წერილი; ეპისტოლე და უსტარი მოკითხვათა და სასაქმოთათჳს მინაწერი; შეკრულობა და მუჰრაკი ხელითწერილი პირობათა დასამტკიცებელი; დივანი და ნუსხა წარსაგებელთ აღწერა; ავთარი და ბარათი მცირე რამ ნაწერი; პიტაკი სავადრებელი ან მოხსენების წერილი უაღრესთადმი. კუალად არიან წერილნი: <გაყრილობისა, განშორებისა, სყიდვისა, გაცულისა, პირობისა, ამხანაგობისა და მისთანათა, გარნა სყიდვისას სუკუთრად ეწოდების ნასყიდობა, ნასყიდობის წერილი და ნასყიდობის სიგელი, ანუ წიგნი მოგებისა. ამათ ყოველთა პირსა ანუ გარდაღებულსა სახესა - პაჭენისი, რომელია კოპია და თურქთა ენით სავადი.